Mob justice

De afgelopen dagen heb ik ’s ochtends steeds wat te doen gehad, de middagen zijn nog steeds vrij leeg. De kinderen hebben vaak wel wat te spelen, waardoor ik nog niet echt met het middagprogramma begonnen ben. Ik moet ook zeggen dat het ’s middags vaak erg warm is, zeker in de zon, en dat ik ook redelijk moe ben, of van het veel doen of juist van het weinig doen ’s ochtends.

Zaterdag ben ik met Alina naar de stoffenmarkt geweest, komende donderdag zien we daarvan het resultaat. Ik ben erg benieuwd, moet ik zeggen! Zondag heb ik wat rondgelopen met mijn camera en mooie foto’s gemaakt en maandag was het weer tijd voor de CRO!
Tommy verdeelde ‘s ochtends de groep in drieën: P1 en nursery (groep 1/2/3 zeg maar), P234 (groep 4/5/6) en P567 (groep 7/8, ze doen hier een jaar langer over de basisschool). Elke groep kreeg op hun eigen niveau Engels opdrachten, die hij op het bord schreef. Dit vond ik eigenlijk een heel goed idee, het was alleen jammer dat hij geen les gaf, het waren alleen opdrachten. Ik ben toen na gaan denken over hoe we toch les konden geven en ook deze vorm van groepen maken toe konden passen. Zo heb ik een les gemaakt waarbij eerst de oudste twee groepen opdrachten moesten maken en ik aan de slag ging met de jongste groep. Daarna kregen zij een opdracht en ging ik met de middelste groep aan het werk, tot slot de oudste groep. Aangezien ik rekenopdrachten van thuis mee heb genomen, heb ik er een rekenles van gemaakt. Tommy zag me verwoed schrijven en vroeg of alles wel goed ging, dus toen heb ik hem meteen verteld wat ik aan het doen was! Hij vond het een goed idee en vanochtend heb ik de les gegeven. Het was even wennen, zeker omdat de kinderen met wie ik niet bezig ben, stil moeten zijn, maar het ging echt heel goed! De kinderen krijgen zo veel meer op hun eigen niveau les en dat was goed te merken, heel fijn!
Aangezien Tommy niet echt reageert als ik hem voorstel om eens naar het werkvormenboekje wat ik heb meegenomen te kijken, hoop ik door het voor te doen hem te inspireren. En tot nu toe heb ik het idee dat dat wel werkt!

Maandagmiddag heb ik een hele tijd met Tommy zitten praten, over van alles en nog wat, onderwijs, politiek, verschillen tussen NL en Oeganda vooral. Hij vroeg me wat de grootste uitdaging in het NLse onderwijs is op het moment, dus toen heb ik hem kort passend onderwijs uitgelegd. Daarop vertelde hij mij dat hij een certificaat heeft om les te geven op een school voor dove kinderen, wat ik wel heel cool vond! Hij zei ook dat er zo’n school in de buurt was en dinsdag hebben we daar een kijkje genomen. Het was heel interessant om te zien dat ook hier gewerkt wordt aan inclusief onderwijs, want de school was niet alleen voor dove kinderen, ze willen juist ook horende kinderen hebben zodat de dove kinderen niet buitengesloten worden. Het is wel een ‘parentsschool’, dat betekent dat de ouders betalen en ze geen steun daarbij krijgen van de overheid. Aangezien ik niet van te voren wist dat we erheen zouden gaan, had ik niks meegenomen, maar misschien ga ik nog wel een keer terug met wat schriftjes en pennen enzo.

Voordat we naar de dovenschool gingen, zijn we op schoolbezoek geweest bij twee scholen waar kinderen van de CRO les krijgen. Het is belangrijk dat de kinderen blijven weten dat ze ondersteund worden door de CRO, dat ze niet zomaar alleen worden gelaten. De CRO betaalt het schoolgeld en helpt de kinderen als ze op andere gebieden problemen hebben. Er is geen geld om ze ook eten te geven (eten op school kost een kleine euro per dag!), maar er wordt wel altijd gezorgd dat de kinderen bij familie, en anders in een boardingschool, kunnen wonen. Ze hoeven hoe dan ook niet terug naar de straat.

Dan iets heel anders. Maandag kreeg ik al te horen dat er een paar jongens (twee van hier en een vriend van hen die ik niet ken) zondag in de problemen waren geraakt. Ze hadden iets proberen te stelen en zijn toen in elkaar geslagen, zo hard dat de jongen die ik niet ken ter plekke overleden is (kortom: hij is vermoord) en de twee jongens die ik ken zijn in het ziekenhuis beland. De wonden die ze hebben zijn schoongemaakt, maar verder weigeren de artsen iets te doen, omdat de jongens zelf hebben geprobeerd iets te stelen. Ja echt. Blijkbaar is de artseneed hier weinig waard……… Of de mensenrechten, ik bedoel ‘iedereen heeft het recht op medische hulp’? Ik weet dat ze ze kennen hoor, de mensenrechten…!
De jongens zijn inmiddels beide uit het ziekenhuis, één van hen heeft een gekneusde (?) arm en de andere is er echt slecht aan toe. Ze hebben hem geslagen met (hoe ik begreep) een kettingslot wat normaal voor fietsen wordt gebruikt. Op zijn rug zijn grote wonden te zien en ook verder zit hij onder de wonden. Zijn arm is opgezet (en misschien nog wel meer maar dat is op het eerste gezicht niet te zien) en hij zegt dat hij last heeft van zijn borstkas. Het is wel duidelijk dat hij ook inwendige problemen heeft, het zijn niet alleen de wonden aan de buitenkant. Wat me vooral ook opvalt is dat hij met een hele rare blik uit zijn ogen kijkt. Hij is in elkaar geslagen en één van zijn beste vrienden is vermoord, maar het is geen blik die ik daar perse bij vind passen. Het is meer alsof er echt iets goed mis is. Ik weet het niet, moeilijk uit te leggen.
Hij ligt of zit hier nu steeds in de schaduw en heeft duidelijk veel pijn, maar er is niets wat gedaan kan worden. Het overheidsziekenhuis behandelt hem niet dus hij moet naar een kliniek, maar dat is duur (dan gaat het om een prijs van 50.000-60.000 ongeveer, wat €15-€18 is) en de CRO heeft dat geld niet. Nu niet in ieder geval. De vraag ‘wat nu dan?’ leek me redelijk overbodig dus die heb ik maar niet gesteld, maar het komt erop neer dat ze niks voor hem kunnen doen. Hij krijgt hier te eten en is overdag in ieder geval veilig en verder hopen en bidden dat er geld komt.
Voor als je je afvraagt wat de titel van deze blog betekent: dit dus. Mob justice is iets wat in Afrika veel voorkomt. Mensen geloven niet dat de politie iets (of genoeg) doet, dus ze nemen het heft in eigen handen. Het resultaat daarvan is dat de ‘straf’ nog niet bijna in verhouding staat tot het criminele gedrag. Blijkbaar is moord geoorloofd als kinderen (deze zijn een jaar of 15) iets stelen omdat ze honger hebben… De mannen die dit gedaan hebben zijn overigens wel opgepakt.

Hopelijk wordt er snel geld gevonden om hem te helpen. Ik vrees ervoor, want straatkinderen (en zeker stelende straatkinderen) zijn hier, buiten de muren van de CRO, weinig waard…..