Workshop voor de CRO teachers

Toen Christine (de nationale coördinator van CRO) half oktober in Lira was, vertelde ze me al dat ze graag wilde dat ik een workshop zou geven voor alle CRO leerkrachten en deze week was het zover! Het was een geweldige mogelijkheid om in een klein beetje tijd super veel kinderen te bereiken (zeg maar 200 kinderen per jaar!), en ik was dan ook ongelooflijk blij dat ik dit mocht doen. En dat de workshop op de dag was dat de kinderrechten 25 jaar bestonden (waaronder het recht op onderwijs!), maakte het symbolisch alleen nog maar leuker.

De workshop vond plaats in Mbale omdat daar de meeste kinderen zijn en dus ook de meeste leerkrachten. En daarbij ligt het relatief centraal vanuit CRO oogpunt gezien. Er waren wat problemen met Tommy en de vraag of hij wel meekon, want er is geen geld en we zouden een paar dagen blijven, dus transport, hotel en eten moesten betaald worden. Vincent had wat moeite met Christine ervan te overtuigen dat zij echt voor Tommy moest betalen en uiteindelijk heb ik gezegd dat als het alleen om transport zou gaan, ik dat dan wel zou betalen. Ik wilde heel graag dat hij meeging, dat maakt het voor mij ook wat gemakkelijker de komende weken, en het ging om €12. Christine heeft uiteindelijk toch ook voor zijn verblijf en eten betaald.

Donderdagochtend begon de workshop en ik moet zeggen dat ik me wat ongemakkelijk voelde, want tja, daar sta je dan als net afgestudeerd leerkracht, voor acht leerkrachten met jaren aan ervaring! Ik heb er dus maar even niet bij vermeld dat ik net afgestudeerd ben en we zijn aan de slag gegaan. De workshop die ik heb gegeven is de workshop die Edukans overal geeft, over actief leren. Aan de hand van de bestaande workshop van de Onderwijs Expeditie, die ik van Yanoula had gekregen, heb ik uitgelegd waarom we actief leren zo belangrijk vinden en wat dat dan wel niet inhoudt. Daarna heb ik twee werkvormen uitgelegd (think, pair, share en mindmap) en daarna heb ik iedereen aan het werk gezet. In tweetallen (vanwege tijdgebrek) hebben de leerkrachten vervolgens les gegeven; twee tweetallen gaven tegelijk les, de andere twee evalueerden en daarna wisselden we om.
Aan de hand van de evaluatie hebben ze vanochtend weer een les voorbereid en wederom gegeven; eerst twee tweetallen, daarna de andere twee. Ook hebben we vanochtend, op verzoek, nog een paar werkvormen besproken (searching for each other, wall poster, staan/zitten en rood/groen).
Een vol programma voor anderhalve dag, maar het ging echt super goed! Normaal gesproken, tijdens de Onderwijs Expeditie en de gewone Werelddocentreis, kun je echt één op één evalueren, maar aangezien ik maar alleen ben, heb ik wat heen en weer gelopen en hebben ze vooral elkaar geëvalueerd, aan de hand van een formulier wat ik had gemaakt.

In het begin was iedereen heel stil, maar dat ben ik gelukkig inmiddels wel gewend. Later kwam het wat los en begonnen ze door te krijgen hoe goed en leuk het is om de werkvormen toe te passen in de lessen en hoe leuk de kinderen het ook vinden. Het grote voordeel van CRO leerkrachten is dat zij van straatkinderen gewend zijn dat ze óf super enthousiast zijn, óf dat ze slapen. En dat bedoel ik heel letterlijk. Dus zij weten heel goed dat het nodig is om de kinderen actief te houden, want anders vallen ze gewoon in slaap.
Ook zijn ze veel liever en leuker met de kinderen, er wordt op pedagogisch gebied echt geïnvesteerd, en dat mis ik nog wel eens bij de dorpsschooltjes, zoals we die vorig jaar bezocht hebben. De leerkrachten hebben veel meer liefde voor hun vak en de kinderen en willen dus ook heel graag nieuwe dingen leren. Uiteindelijk kreeg ik opmerkingen van ‘dit is zo goed, ik ga dit anderen ook leren, iedereen moet dit weten!’ (over de percentages van wat je onthoudt bij de verschillende manieren waarop je leert) en de vraag of ik alsjeblieft nog een workshop wilde doen. We hebben afgesproken dat het een goede gewoonte moet gaan worden dat iedere langdurige vrijwilliger van Edukans een workshop geeft aan alle leerkrachten van CRO, zodat hun geheugen opgefrist wordt en ze meer bij kunnen leren.
Wat ook leuk was, was dat ik één van de leerkrachten heb aangeleerd van vijf tot nul te tellen om de kinderen stil te krijgen, met de afspraak dat ze bij nul stil zijn. Dat is wel nodig met actieve werkvormen, dan is het namelijk een stuk drukker in de klas dan normaal! Ze was zo enthousiast over die techniek! En het is zo simpel, maar ze vond het geweldig! Super om te zien!

Al met al was het een hele leuke ervaring met heel veel leuke lessen en enthousiaste kinderen en leerkrachten als resultaat! Hopelijk blijven ze het volhouden, maar met nieuwe vrijwilligers en een Christine die dit daadwerkelijk gaat checken, heb ik er wel vertrouwen in!


Dan nog even een oven-update:
Patrick (nickname inmiddels ‘the ovenguy’, de man die gaat bouwen, hopelijk) is inmiddels in Lira en hij heeft de spullen meegenomen…! Hij zegt dat hij morgenavond gaat bouwen. Ik heb hem gezegd dat het zijn laatste kans is, anders gaan we naar iemand anders en betaald hij het geld (met rente!) terug. Ik hou m’n hart vast, maar hopelijk gaat het morgen dan echt gebeuren!

Maar eerst ga ik verhuizen naar Rachels huis, dat is bij Alina op de compound, dus dat wordt erg leuk! :) Oh ja, en ze heeft een douche, das ook een prettige verandering ;)

Liefs,
Laura