Eindelijk: teaching the teachers - Reisverslag uit Lira, Oeganda van Laura Beljaars - WaarBenJij.nu Eindelijk: teaching the teachers - Reisverslag uit Lira, Oeganda van Laura Beljaars - WaarBenJij.nu

Eindelijk: teaching the teachers

Door: Laura

Blijf op de hoogte en volg Laura

03 Oktober 2014 | Oeganda, Lira

En weer is er een week voorbij! Inmiddels ben ik al meer dan een maand hier en is mijn verjaardag er zelfs al bijna. Ik moet zeggen, ik heb het nog nooit zo warm gehad in oktober ;-) We hadden het er al over dat we eigenlijk gewoon moesten barbecueën, gewoon omdat het normaal nooit kan op mijn verjaardag, maar dat is hier ook niet echt mogelijk, wel het weer, maar het concept barbecue kennen ze verder niet (buiten het roosteren van mais op de straat).
Maandag zijn we bij Beatrice thuis wezen kijken omdat ze al een paar weken ziek is. Inmiddels gaat het gelukkig een stuk beter. Toen we wegliepen zei ze iets, tussen neus en lippen door, waar ik achteraf best wel van schrok: “Die jongen daar, dat is er één van Kony, die man heeft zoveel kinderen en ze zijn allemaal heel arm.” Tja, ik heb het even nagevraagd, maar ja dus, die jongen was een zoon van Joseph Kony himself…! Die zullen hier waarschijnlijk wel meer rondlopen want verkrachtingen waren ook onderdeel van de aanvallen, maar toch, dan komt het ineens heel dichtbij!

De volgende dag na devotion (bidden) vertelde Vincent (de manager) dat het geld nu echt op was en het geld van de sponsor nog steeds niet binnen was. Dat betekende een drastische maatregel: we hebben nog wel genoeg voor porige (dat is wat de kinderen als ontbijt krijgen en het is heel goedkoop en je hebt maar weinig nodig), maar voor lunch is er geen geld meer. Niet voor de ingrediënten en niet voor de kolen waarop gekookt wordt. Dat betekent dus dat de kinderen na de lessen weg worden gestuurd, omdat ze dan tijd hebben om geld te verdienen en zelf eten te kopen. Tja. Terug naar het beginpunt dus…
Hoe langer ik erover nadenk, hoe bozer ik wordt op de sponsor die het geld maar niet overmaakt (dat is niet Edukans, maar een Duitse NGO). Ik begrijp vanuit de Westerse kant gezien heel goed dat er een budget moet zijn en dat ze precies willen weten waar het geld aan uitgegeven wordt. Ik begrijp dat echt. Natuurlijk zijn ze daar streng over. Maar hoezo begrijpen zij niet dat kinderen gewoon elke dag moeten eten?! Sorry hoor, maar wat is dat nou voor onzin? Sommige dingen gaan gewoon altijd door en een budget met de verkeerde bewoordingen (het gebruik van synoniemen, ja echt, dat is het probleem) verandert daar niks aan! Als er geen eten is, dan komen de kinderen niet. Als er geen eten is, dan gaan de kinderen niet naar school hier. Als er geen eten is, dan gaan ze terug naar de straat, waar het gevaarlijk is en waar ze met moeite overleven. Als er geen eten is, verliezen de kinderen het vertrouwen in de organisatie…..
Dat betekent dus ook dat er weer opnieuw tijd gestoken moet worden in het overtuigen van de kinderen dat ze hiernaartoe moeten komen, dat ze naar school moeten gaan, dat ze niet op de staat moeten leven, dat ze opnieuw vertrouwen moeten hebben in deze organisatie die echt het beste met hen voorheeft. Dat betekent dus dat men hier opnieuw moet beginnen en dat kost, geloof me, nog veel meer tijd en geld dan die paar euro’s per week die nodig zijn om de kinderen hier elke dag te eten te geven.
Ik snap werkelijk waar niet hoe die organisatie niet begrijpt dat het eten het belangrijkste van alles is hier, en dat het ze uiteindelijk alleen nog maar meer geld gaat kosten. Ik snap dat echt niet. (Misschien niet helemaal professioneel (dus sorry), maar ik moet even aan van Gaal denken: “Zijn jullie nu zo dom of ben ik zo slim?!”, vervang ‘jullie’ door die organisatie et voilà!)

Woensdag ben ik met Thomas (social worker) en Alex (driver) naar een dorp geweest, dat was de eerste keer dit jaar en dat is echt heel anders dan de stad! Onder het motto (neem ik aan) ‘of er nou een weg is of niet, we rijden gewoon door’ hebben we het laatste stuk naar het huis afgelegd (foto’s zie Facebook). We waren daar omdat een meisje was weggelopen van huis en de reden daarvan niet echt duidelijk was. Het doel was om de familie weer samen te brengen. Het was een héél lang gesprek, in Lango en ik vond het verbazingwekkend om ernaar te kijken. We begonnen met een deel van de familie, zo’n 10 mensen en wat kinderen. Maar iedere volwassene die langsliep (expres of niet) kwam erbij zitten en moest even zijn zegje doen. Nu waren er veel geruchten waarom het meisje was weggelopen en ze waren geen van allen waar (mensen hier houden niet zo van het checken van geruchten, iets wat echt waanzinnig veel problemen oplevert..) en omdat íedereen dacht dat de geruchten waar waren, kwamen we daar steeds weer op terug.. Ik zou ze allemaal weg hebben gestuurd, want het grootste deel was niet eens onderdeel van de familie, maar dacht zich wel ermee te moeten bemoeien. Heel irritant! Maar ja, dat is de Afrikaanse cultuur, al moet ik zeggen dat ze volgens Alex wel onderwerpen afsluiten en als iemand nieuws daar dan weer over begint, ze zeggen dat ze dat afgesloten hebben. Thomas probeerde het allemaal op een zo goed mogelijke manier te regelen en uren later is dat gelukkig ook gelukt. Maar ik denk dat er in het totaal zeker 30 volwassenen zijn geweest die er op een bepaalt punt bij hebben gezeten, echt niet normaal!

Donderdag heb ik weer lesgegeven: rekenen in drie groepen (niveaus) en voortbordurend op wat ik de vorige keer had besproken. En tot mijn stomme verbazing hebben bijna alle kinderen inmiddels mijn lesdoelen behaald! Sommige vinden het nog wat moeilijk, maar dat houd je altijd. Mooi om te zien dus: een beetje herhaling en dan gaat het een stuk beter.

Dinsdag had ik met Vincent een gesprek gehad over het onderwijs hier en zijn visie daarop en wat ik kon betekenen. Dat soort dingen. Uiteindelijk stelde hij voor dat ik voortaan op vrijdagmiddagen workshops aan de staf mocht gaan geven. Die zijn blijkbaar gereserveerd voor ‘capacity building’ (bijscholing zoals wij hier op studiedagen en in vergaderingen doen), wat ik nog niet wist. En op het moment hadden ze niet echt iets (goh, dat was me al opgevallen ;-)), dus als ik wilde, mocht ik die gaan gebruiken! Daar ben ik dus super blij mee, want nu kan ik eindelijk les geven over de actieve werkvormen, en dan wel aan de hele staf (want op een bepaald punt geeft iedereen hier wel eens les, life skills bijv.) en hoef ik Tommy daar niet persoonlijk mee lastig te vallen. En dit is uiteindelijk het doel waarom ik hier gekomen ben!
Ik natuurlijk meteen aan de slag en ik bedacht al snel dat ik wilde beginnen met uit te leggen wat nu het doel van die actieve werkvormen is en waarom Edukans (en ik) daar zo gefocust op is/zijn. Gelukkig had Yanoula de workshop die ze tijdens de Onderwijs Expeditie had gegeven op papier en heeft ze mij die gemaild, plus een hele lading leuke werkvormen ter evaluatie!
Zojuist heb ik de workshop gegeven (om 14u MIJN tijd, dat betekent dus 14u en niet 15u, ging vrij goed, we begonnen om 14.15u ;-)) en het was een groot succes! Nu zijn ze hier niet zo uitbundig in vragen stellen ed (ze zijn die participatie niet zo gewend), maar ze hebben allemaal druk meegeschreven en meegedaan (want ja, dit soort dingen leg je natuurlijk wel uit dmv actieve werkvormen!), dus daar ben ik erg blij mee. Opvallend was wel dat ze bijna allemaal dachten dat je het meest leert van dingen te zien, en niet van dingen te doen of les te geven aan anderen. Ik zal op Facebook wat foto’s zetten van welke volgorde hier was bedacht, volledig anders dan volgens de onderzoeken die zijn gedaan! Maar met wat uitleg en het gebruik van de werkvormen begrepen ze wel dat je het meest leert als je dingen doet of aan andere uitlegt! Ik bedoel, waarom denk je anders dat leerkrachten zo slim zijn? Die leggen de hele dag uit! ;-) (Ja, dat heb ik echt gezegd :P)
Het enige minpunt was dat Tommy er niet bij was… Ik weet niet waarom, maar vlak voordat we begonnen, was hij ergens heen gegaan en dat terwijl hij mij net nog de krijtjes had gegeven. Hij was zich dus volgens mij prima bewust van dat ik die workshop ging geven.. Ik heb wel aangegeven dat ik het heel jammer vond dat juist hij er niet was, want ja, hij is uiteindelijk degene die de meeste lessen geeft… Nu ziet hij het ook wel als ik lesgeef, maar zeker de uitleg van het waarom van de actieve werkvormen, dat was toch wel leuk geweest als hij daarbij was……

Ik heb het met Vincent in dat gesprek, dinsdag, ook nog gehad over de hoeveelheid lessen die gegeven zouden moeten worden, want ik ergerde me er al een tijdje aan dat er vaak maar één les was en soms niet eens één en het was vaak ook niet eens Tommy die de les gaf, maar een stagiaire die social work studeert en absoluut niet kan lesgeven (daar is ze tenslotte ook niet voor opgeleid). Of Tommy zei vlak voor een les dat iemand maar life skills moest geven, zonder voorbereiding. Dat vind ik echt irritant, want het doel is toch om de kinderen te motiveren om naar school te gaan?! Lekker handig als de leerkracht dan zo ongemotiveerd overkomt!
Vincent zei dat hij eigenlijk wilde dat er elke week drie lees, schrijf en rekenlessen waren en dan bij voorkeur elke dag een life skills les. Maar niemand hield zich ooit aan het schema, wat ook nog eens verouderd was. Ik ga dus – tegen beter weten in – aan de hand van wat hij mij heeft verteld een nieuw schema maken en hopelijk gaan mensen zich daar dan aan houden……!

Maar nu eerst: weekend!

Liefs, Laura

P.s. Hopen en bidden jullie mee dat volgende week eindelijk het geld er is? Alle plannen om zelf ook geld te gaan verdienen liggen klaar, we staan standby, kunnen elk moment beginnen, letterlijk dezelfde dag, het enige wat mist is startgeld! En het lijkt me nou een mooi verjaardagscadeautje als die Duitse organisatie eindelijk eens dat geld overmaakt ;-)

Ik besef me nu ineens dat ik het verhaal van Willemieke en Ronald volledig vergeten ben te noemen, en dat terwijl het zo’n mooi verhaal is! Dat komt dus de volgende keer :)

  • 03 Oktober 2014 - 16:10

    Yanoula:

    Hey Moppie,

    Wat een mooi verhaal weer.
    Ik geniet er zo van als ik lees hoe jij geniet.
    Toch onwijs spannend als je op basis van een spelletjesdag op CRO besluit daar drie maanden heen te gaan. Maar zoals ik het lees heb je nog geen moment spijt.
    Ik ben echt onwijs trots op je!

    Mooi dat je de kans krijgt structureel bezig te gaan met de activerende werkvormen. En leuk dat je de evaluaties ook gebruikt. Ik ben stik jaloers.

    Ik ben reuze benieuwd naar je verhaal met Ronald. Ik begreep al dat je hem gevonden hebt. Echt heel gaaf!
    Ik ga hier hopen op geld voor het eten. Geniet jij ondertussen van je weekend.
    Het is hier trouwens ook prachtig oktober weer. T-shirtje in de zon. Lekker hoor!

    lieve groet,
    Yanoula

  • 03 Oktober 2014 - 16:19

    Kristel:

    Hee lieve Laura,

    Wat maak je veel mee en wat doe je het goed! Ik lees vol bewondering al je verhalen en ik kan me voorstellen dat een aantal dingen soms tenenkrommend zijn. Ook dan hoort er helaas bij. Toch probeer jij overal een positieve draai aan te geven en dat vind ik super knap!

    Die workshop was denk ik waardevol om te geven en om te krijgen als leerkracht daar, hopelijk kunnen ze dit in de praktijk wat meer gaan inzetten. Ik ga hopen dat het geld gauw jullie kant op komt, want dat is hard nodig.

    Geniet geniet geniet en veel lieve groetjes van mij!
    xxx Kristel

  • 03 Oktober 2014 - 16:43

    Laura Beljaars:

    Dankjulliewel lieve Yanoula en Kristel, altijd fijn om zulke reacties te lezen! :)

  • 03 Oktober 2014 - 16:45

    Laura Beljaars:

    Dat lieve was voor jullie allebei bedoeld, maar dat begrijpen jullie, neem ik aan ;)

  • 04 Oktober 2014 - 20:20

    Mamma:

    Hoi Laura, heel erg fijn dat je eindelijk deze workshop kon geven! Al steken de leraren maar een beetje op van wat je zegt: je enthousiasme zullen ze echt ervaren, want dat spat zelfs van je al verslagen! Succes en zet'm op! xxx mamma

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Laura

Actief sinds 14 Aug. 2014
Verslag gelezen: 283
Totaal aantal bezoekers 19307

Voorgaande reizen:

31 Augustus 2014 - 30 November 2014

Werelddocent XL Oeganda

Landen bezocht: