Sponsors zijn zo hard nodig!
Door: Laura
Blijf op de hoogte en volg Laura
09 September 2014 | Oeganda, Lira
Vandaag heb ik niet heel veel gedaan. De streetwalks gaan deze week niet door omdat er nog teveel kinderen rondlopen die wel naar school gaan maar nog niet genoeg geld hebben verzameld om de schoolfees te kunnen betalen. Ik heb dus wat rondgehangen en niet echt iets gedaan. Mijn middagprogramma afgemaakt, dat wel, maar heel spannend was dat niet.
Bij de ‘thee’ (waar ik nog steeds specifiek naar thee moet vragen, anders is het koffie) kreeg ik een heel verhaal van Beatrice te horen over hoe ze al heel veel vrijwilligsters had gehad die verliefd waren geworden op de verkeerde mannen in Afrika. Ze legde me uit hoe ik het verschil kon merken (oprechte interesse vs. geld en seks) en vertelde hoe vaak het al fout was gegaan. Het kwam erop neer dat ze me wilde waarschuwen vóórdat er ook maar iets kon gebeuren, dus dat was wel lief. Ik heb haar maar verteld dat ik het fijn vond dat ze dit vertelde en dat ze zich geen zorgen hoefde te maken ;-)
Halverwege de middag ben ik begonnen met de gesprekjes die ik wil hebben met de meeste mensen van de staf, over waar ze trots op zijn wat betreft de CRO, over de uitdagingen die ze hebben en over wat ze graag van mij zouden zien dat ik zou doen. Ik heb vandaag Mildred gesproken en het blijft mooi om naar haar te luisteren. Het grootste probleem is uiteindelijk het geld. Geld voor het eten voor de kinderen, voor de materialen, de schooluniformen, het schoolgeld gedurende de kinderen op primary school zitten enz. Maar ze vertelde ook dat er best wel eens kinderen zijn die graag door willen leren en naar secondary school willen. De betalingen van de CRO houden daar op, omdat ze er gewoonweg het geld niet voor hebben. Deze kinderen zijn dan super gemotiveerd om iets van hun leven te maken en dat stort in één keer in omdat ze niet verder kunnen. Het gaat dan om de hele slimme kinderen die gemakkelijk naar de universiteit kunnen. Andere kinderen gaan vaak naar bedrijven (geregeld door de CRO) waar ze een vak leren. Maar deze kinderen raken soms zo gedemotiveerd dat ze terug gaan naar de straat, of zelfs de prostitutie ingaan…
Dan zijn ze dus op een jonge leeftijd van de straat gered, hebben ze iets van zichzelf gemaakt, hebben ze hun trauma’s overwonnen en belanden ze toch weer op de straat. En wie zegt dat geld niet gelukkig kan maken? Het kan in ieder geval een heel eind helpen!
Mildred vertelde ook dat ze het fijn zou vinden als ik ook gewoon meedraaide met de activiteiten die ze doen. Dus meegaan op steetwalks (ook ’s avonds soms) en op huisbezoek enz. Door dat er een mzungu (blanke) meeloopt met een organisatie, krijgt die organisatie aanzien. Het zegt letterlijk dat ‘wij in het Westen’ de organisatie goed genoeg vinden om ons geld en onze tijd erin te stoppen. Hierdoor wordt het vertrouwen in de CRO bij de gemeenschap vergroot. En leer ik ook nog eens heel veel, wat ik met mijn eigen ogen kan zien en dan weer thuis (o.a. aan evt. sponsors!) over kan brengen. Dat van die sponsors was mijn toevoeging, overigens.
Na de lunch heeft Mildred me geholpen bij mijn zoektocht naar wheatflower (in NL ‘gewone’ bloem). Gelukkig hadden we die snel gevonden en ik heb dan ook heerlijk pannenkoeken gegeten vanavond! En een stapel om morgen mee te nemen ;-)
Toen ik gedag zei tegen Tommy en hem vroeg wat de les van morgen zou zijn, vertelde hij mij dat dat wiskunde zou worden en natuurlijk haakte ik daarop in met dat mijn moeder wiskundeleerkracht is. En toen stelde hij voor dat ik de les zou geven!! Ik meteen super enthousiast, natuurlijk (op het stukje na dat ik me de hele dag had lopen vervelen en eigenlijk ’s avonds met Alina had afgesproken, maar ok) en ik heb dan ook een kickass les in elkaar gedraaid, waarbij ik zelfs nog kan zeggen dat ik die in NL ook zo zou geven! Voor de geïnteresseerden: optellen tot 10 (want meer kunnen ze niet) en ik begin met staan/zitten met modellen (context gaat wat te ver, ze kennen alleen rijtjes), dan in groepjesmodellen de uitleg en tot slot: BINGO! Met natuurlijk sommen en het laatste rondje komt iedereen tegelijkertijd uit ;-)
Nu snel slapen, morgenochtend eindelijk lesgeven en hopelijk zoveel indruk op Tommy maken dat hij het ook zo wil doen!
Liefs,
Laura
P.s. Sponsoren kan natuurlijk via mijn actiepagina http://laurabeljaars.inactievooredukans.nl/ dat geld gaat rechtstreeks naar de CRO!
Bij de ‘thee’ (waar ik nog steeds specifiek naar thee moet vragen, anders is het koffie) kreeg ik een heel verhaal van Beatrice te horen over hoe ze al heel veel vrijwilligsters had gehad die verliefd waren geworden op de verkeerde mannen in Afrika. Ze legde me uit hoe ik het verschil kon merken (oprechte interesse vs. geld en seks) en vertelde hoe vaak het al fout was gegaan. Het kwam erop neer dat ze me wilde waarschuwen vóórdat er ook maar iets kon gebeuren, dus dat was wel lief. Ik heb haar maar verteld dat ik het fijn vond dat ze dit vertelde en dat ze zich geen zorgen hoefde te maken ;-)
Halverwege de middag ben ik begonnen met de gesprekjes die ik wil hebben met de meeste mensen van de staf, over waar ze trots op zijn wat betreft de CRO, over de uitdagingen die ze hebben en over wat ze graag van mij zouden zien dat ik zou doen. Ik heb vandaag Mildred gesproken en het blijft mooi om naar haar te luisteren. Het grootste probleem is uiteindelijk het geld. Geld voor het eten voor de kinderen, voor de materialen, de schooluniformen, het schoolgeld gedurende de kinderen op primary school zitten enz. Maar ze vertelde ook dat er best wel eens kinderen zijn die graag door willen leren en naar secondary school willen. De betalingen van de CRO houden daar op, omdat ze er gewoonweg het geld niet voor hebben. Deze kinderen zijn dan super gemotiveerd om iets van hun leven te maken en dat stort in één keer in omdat ze niet verder kunnen. Het gaat dan om de hele slimme kinderen die gemakkelijk naar de universiteit kunnen. Andere kinderen gaan vaak naar bedrijven (geregeld door de CRO) waar ze een vak leren. Maar deze kinderen raken soms zo gedemotiveerd dat ze terug gaan naar de straat, of zelfs de prostitutie ingaan…
Dan zijn ze dus op een jonge leeftijd van de straat gered, hebben ze iets van zichzelf gemaakt, hebben ze hun trauma’s overwonnen en belanden ze toch weer op de straat. En wie zegt dat geld niet gelukkig kan maken? Het kan in ieder geval een heel eind helpen!
Mildred vertelde ook dat ze het fijn zou vinden als ik ook gewoon meedraaide met de activiteiten die ze doen. Dus meegaan op steetwalks (ook ’s avonds soms) en op huisbezoek enz. Door dat er een mzungu (blanke) meeloopt met een organisatie, krijgt die organisatie aanzien. Het zegt letterlijk dat ‘wij in het Westen’ de organisatie goed genoeg vinden om ons geld en onze tijd erin te stoppen. Hierdoor wordt het vertrouwen in de CRO bij de gemeenschap vergroot. En leer ik ook nog eens heel veel, wat ik met mijn eigen ogen kan zien en dan weer thuis (o.a. aan evt. sponsors!) over kan brengen. Dat van die sponsors was mijn toevoeging, overigens.
Na de lunch heeft Mildred me geholpen bij mijn zoektocht naar wheatflower (in NL ‘gewone’ bloem). Gelukkig hadden we die snel gevonden en ik heb dan ook heerlijk pannenkoeken gegeten vanavond! En een stapel om morgen mee te nemen ;-)
Toen ik gedag zei tegen Tommy en hem vroeg wat de les van morgen zou zijn, vertelde hij mij dat dat wiskunde zou worden en natuurlijk haakte ik daarop in met dat mijn moeder wiskundeleerkracht is. En toen stelde hij voor dat ik de les zou geven!! Ik meteen super enthousiast, natuurlijk (op het stukje na dat ik me de hele dag had lopen vervelen en eigenlijk ’s avonds met Alina had afgesproken, maar ok) en ik heb dan ook een kickass les in elkaar gedraaid, waarbij ik zelfs nog kan zeggen dat ik die in NL ook zo zou geven! Voor de geïnteresseerden: optellen tot 10 (want meer kunnen ze niet) en ik begin met staan/zitten met modellen (context gaat wat te ver, ze kennen alleen rijtjes), dan in groepjesmodellen de uitleg en tot slot: BINGO! Met natuurlijk sommen en het laatste rondje komt iedereen tegelijkertijd uit ;-)
Nu snel slapen, morgenochtend eindelijk lesgeven en hopelijk zoveel indruk op Tommy maken dat hij het ook zo wil doen!
Liefs,
Laura
P.s. Sponsoren kan natuurlijk via mijn actiepagina http://laurabeljaars.inactievooredukans.nl/ dat geld gaat rechtstreeks naar de CRO!
-
10 September 2014 - 19:11
Pappa:
Hallo Laura
Die "wiskunde" les is inmiddels voorbij: hoe ging het?!!!
Als ik je (Mildred's) verhaal goed begrijp, kun wij (Europeanen) helpen door bijv jou te sturen (alsof we daarover iets te zeggen hadden ;-) ), maar de toekomst van Oeganda wordt bepaald door de jeugd die straks de mogelijkheden in het land moeten uitbouwen. Dus door hen die nu door kunnen leren, maar ... daar krijgen er te weinig en met name de meest gemotiveerden, een kans voor. Tenzij wij (Europeanen) ook die kinderen sponsoren.
Zou de CRO niet zoiets als het (Foster parents) Plan op kunnen zetten. Of zoiets als ze bij de tented lodges in Riotia Valley in Noord Tanzania deden: zij hadden sponsoren voor hun groep kinderen. Geld geven aan een fonds doen we met z'n allen al wel, maar het is veel aantrekkelijker om geld te geven aan specifieke personen, waar je ook nog eens de vorderingen van hoort. Dat laatste was voor mamma en mij ook de redenen waarom we Lucy wilde helpen.
Enfin, denk hier maar eens over na. Hoewel: je hebt al genoeg te doen. Nou, ja onder het pannenkoeken eten lukt dat ook nog wel!
Xxx, Pappa -
10 September 2014 - 20:12
Mamma:
Hoi schat,
Dank weer voor je prachtige uitleg en verhaal. Dat doe je echt heel goed: een groot compliment voor jou dus! Via sms heb je al laten weten dat je wiskundeles heel goed gegaan is! Hopelijk schrijf je daar morgen iets over. Oma vond het echt schitterend dat je meteen antwoordde! Ik verwacht dat heel veel mensen van haar kaartclubjes en de familie dat heel snel zullen horen.
Wat pappa schrijft is natuurlijk helemaal waar: ook al doneer je geld aan een hele groep, het is toch erg leuk om daar dan een gezicht bij te zien, als vertegenwoordiger of zo. Dat maakt de verhalen veel persoonlijker en daardoor aantrekkelijker. Ik weet niet of dat mogelijk is, maar je kunt het misschien een keertje bespreken.
Erg fijn om te horen dat je er helemaal bij hoort en dat je alles mee mag doen. Kijk heel goed om je heen en geniet van alles wat je meemaakt.
Een hele dikke kus, en knuffels van je trotse mamma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
