Zakdoekje leggen

Jaja, het is me vandaag eindelijk gelukt: ik was om klokslag 8u bij de CRO! En er was….. NIEMAND!!!! Zucht. Afrika.
Het had de halve nacht al geregend en op dat moment was het wel even droog, maar mede daardoor en doordat er een volkstelling bezig is (ja echt!), duurde het allemaal wat langer voordat er mensen kwamen. Uiteindelijk zijn we rond 9u begonnen met bidden en heb ik in de tussentijd uitgevonden dat mijn mobiel ook spelletjes heeft ;-) Oh, en! Tommy vroeg naar wat voor mij uitdagingen zijn in het lesgeven en dat gaf natuurlijk de perfecte voorzet om te vragen naar wat zijn uitdagingen zijn! Hij noemde best wat dingen die ik al had gezien: het verschil in niveau (voornamelijk schrijven), het actief bezig en betrokken houden van de kinderen enz. Dus dat was mooi, dan kan ik daar volgende week op inhaken! Gedurende de dag heeft hij ook een aantal keer gezegd dat ik vast veel meer spelletjes ken dan hij, dus dat hij die graag wilde leren. Ik denk wel dat ik op basis daarvan maandag wel het onderwerp ‘middagprogramma’ aan kan snijden.
Door de volkstelling en de bijbehorende testen voor mensen van 45 jaar en ouder ging de streetwalk niet door (er waren niet genoeg mensen tegelijk bij de CRO gedurende de dag), maar Mildred, de social worker, heeft me beloofd dat ik maandag mee mag. Zij is trouwens echt heel lief, ze legt me continu uit wat er gebeurt, als ik het evt. niet zou kunnen begrijpen omdat het bijv. in het Lango gaat, super fijn!

Na het bidden was het tijd voor de gymles! En wat blijkt: vrijwel alle spelletjes die ze speelden, doen wij ook, hooguit met een klein detail anders! We begonnen met warmlopen en daarna zakdoekje leggen! Ja, echt waar! Ik wist ook niet wat ik zag! Het was wel iets anders dan hoe wij het doen, maar de basics zijn hetzelfde. Natuurlijk was ik ook de klos, en aangezien deze kinderen het niet eng vinden om te rennen over een glibberige grond, en ik wel, verloor ik natuurlijk alles. Tot hilariteit van iedereen die meedeed of stond te kijken xD Mildred heeft wat foto’s gemaakt, waardoor ik nu ook foto’s heb waar ik zelf op sta! En aan de lengte van mijn mouwen zie je dat het niet bepaald warm was ;-) Helaas ben ik er vanochtend achter gekomen dat ik mijn vest vergeten ben, maar ja…
Na nog wat spelletjes (estafette, koeien kopen, touwtrekken zonder touw enz.) zijn we naar binnen gegaan en heeft Tommy een les gegeven over de dagen van de week. Ik word inmiddels wel wat simpel van al die herhalingen tijdens de lessen!
Ondertussen was het weer gaan regenen en hard ook, dus na de les hebben de kinderen om en om verhaaltjes verteld. Het was redelijk donker en de dagen van de week-les was al redelijk saai, dus toen de kids ook nog eens in het Lango gingen praten, viel ik echt bijna in slaap! Toen het droog was ben ik dus snel naar mijn huisje gelopen om mijn laptop te halen. En toen ik daar kwam… begon het weer te STORTEN. Binnen heb ik dus maar even het volledige Groene Spelen boek doorgespit. Toen was ik het zat en heb ik mijn wandelschoenen en regenjas aangedaan en ben ik mijn weg terug gaan banen. Rond mijn huisje stond ongeveer 20cm water, overal! En ook bij de CRO was inmiddels een zwembad, of visvijver, want er was een staffmember die al voorstelde er vissen in te gooien als activiteit voor de leerlingen :P. Binnen heb ik wat zitten Facebooken en de bak met gedoneerde spullen doorgespit. Helaas zat er weinig in wat ik kan gebruiken. We hebben de dag afgesloten met nog wat te spelen en daarna ging iedereen naar huis.

Vanmiddag had ik een oproepje geplaatst in de ‘Nederlanders in Oeganda’-facebookgroep met de vraag of er ook mensen in Lira waren en wat blijkt, er is een aparte groep voor ‘expats in Lira’, dus buitenlanders in Lira! En elke vrijdagavond organiseren ze een borrel! Ik was aan die groep gekomen via een Nederlander die op het moment niet in Lira is (Paul), maar over een paar weken wel weer (en dan gaan we een keer iets eten) en ik heb ook meteen al contact met een Duits meisje, Alina. Zij is hier twee weken geleden gekomen en we wilden eigenlijk heel graag naar de borrel. Toen kwam het probleem van ‘het is donker en we weten niet of dat veilig is en hoe moet het dan en we weten niet eens waar het is’, dus we hebben de borrel vandaag overgeslagen. Voor morgen hebben afgesproken dus dan kunnen we gezellig iets gaan drinken en in het licht op zoek naar de plek waar de borrel is! Hopelijk kan ik daar dan de komende 12 weken wel heen ;-) Of iig met flinke regelmaat, het lijkt me erg leuk! Dat geldt ook voor morgen: het lijkt me fijn om een Westers gezicht te kennen hier in Lira :-)

Liefs,
Laura